به گزارش شهرآرانیوز؛ امروز برای دیدن نسلکشی، لازم نیست به جایی سفر کرد و کتابی ورق زد. کشتن، تکهتکه کردن و سوزاندن آدمها، دارد مقابل چشم همه جهان اتفاق میافتد. بچهها با چشمهای بیفروغ، یکییکی خاموش میشوند. این دنیا دیگر هیچچیزش عادی نیست. فکر کنید حالا مادران فلسطینی نان نمیخواهند، آب نمیخواهند، فقط آرزو میکنند کودکشان چند روز، چند ساعت و چند لحظه دیرتر از گرسنگی بمیرد! بدتر از همه، اینکه سازمان ملل، سکوت کرده است؛ نه حرفی میزنند و نه کاری برای جلوگیری از این همه جنایت انجام میدهند. سالهاست که فلسطین منتظر است، غزه منتظر است، مادران غزه منتظرند، کودکان غزه منتظرند و همه دنیا منتظرند؛ منتظر یک حرکت. ما برای غزه و پیروزی مقاومت، کارهای زیادی کردیم؛ ختم برداشتیم، دعا خواندیم و پویش راه انداختیم و «ایران همدل» شدیم. اما همیشه آدمهای متفاوتتر و خلاقتری هستند و مدلهای خلاقتری هم وجود دارد؛ مثل پویش «چهل قدم برای فلسطین»؛ حرکتی جمعی برای حمایت از مردم غزه که از همه میخواهد با برداشتن چهل قدم کوچک، اما مؤثر، به نشر آگاهی در این زمینه کمک کنند و سهمی در این مبارزه داشته باشند.
جعفر شالچی، آدم خوش فکری است که در مشهد متولد شده و حالا مقیم دانمارک است. او مبدع پویش بین المللی «برای فلسطین قدم بردار» است و همه اینها برمی گردد به سالهای ابتدایی زندگی او. سفرهایی که در سالهای نوجوانی به آفریقا و دیگر کشورها کرده، بر زندگی اش تأثیر گذاشته است. روزهایی را که نخ نمایی پیراهن تنگدستی در سرمای زمستان، دلش را لرزانده بود، هیچ وقت از خاطر نبرده است و نمیبرد و سؤالات پیاپی و بی شماری را در ذهنش ردیف میکند. او اعتقاد دارد داشتن یک زندگی خوب، حق هر انسانی است و از عدالت به دور است که عدهای بخواهند در فقر زندگی کنند. شالچی با همراهی جمعی از خیراندیشان ایران و اروپا برای برابری و برقراری عدالت در همه جوامع، آستین بالا زدهاند و کار میکنند و معتقدند باید یک درصد از سود میلیاردی ثروتشان را برای آدمهای کم بضاعت و تنگدست کنار بگذارند؛ به همین خاطر بنیاد «حرکت انسانی» را در زادگاهش، مشهد، پایه گذاری کرده است.
امیرحسین صفری، مسئول روابط عمومی بنیاد حرکت انسانی است و به نمایندگی از مدیر بنیاد حرف میزند؛ مجموعهای که عمری هشت نه ساله دارد و بهانه پاگرفتنش حمایت از انسانیت است، با هر نژاد و آیین و فرهنگ و در هر شرایط و موقعیتی.
او لازم میداند قبل از توضیح درباره پویش «برای فلسطین قدم بردار» که در روزهای منتهی به اربعین راه اندازی شده است، خیلی کوتاه درباره فعالیتهای بنیاد بگوید که مهم ترینشان، حمایت از دانش آموزان و بازماندگان از تحصیل است و حالا نزدیک به هزار دانش آموز را حمایت میکنند؛ هم در زمینه جفت وجور کردن نوشت افزار و مقدمات تحصیل و هم توانمندسازی خانواده ها: «تمام فعالان و خدمتگزاران این حوزه معتقدند که تأثیر و تبعات بازماندن از درس و تحصیل و ناهنجاریهای مربوط به آن، محدود به همان طبقه اجتماع نمیماند و به مرور و رفته رفته به تک تک افراد سرایت و همه را درگیر میکند. همان طور که اگر موضوع فقر حل وفصل نشود، باعث نخواهد شد عده دیگری که تأمین هستند آسیب نبینند، ناامنی در یک کشور هم همین طور است و کشورهای دیگر را مصون نمیگذارد.
او پشت بند این حرفها مدام یادآوری میکند: «فلسطین» مظلوم است. نه امروز و نه دیروز، بلکه سالهای سال زخم خورده از یک رژیم آپارتاید است که سرزمینشان را اشغال کردهاند و میگویند مال ماست. رگ غیرت مسلمانان جهان بالا آمده و احساساتشان جریحه دار شده است که هر روز برای هزاران نفری که نمیشناسند و بیگانهاند، گریه میکنند، آن هم به واسطه اخباری که هر لحظه در کل دنیا مخابره میشود؛ هر روز تعداد زیادی از مادران و کودکان و غیرنظامیان شهید میشوند. حالا همه دنیا اعتراف میکنند که فلسطین مظلوم و مهجور مانده است؛ خیلی خیلی بیشتر از آنچه به باور و تصورمان بیاید. حسینی ادامه میدهد: بیش از ۷۰ هزار نفر در این نبرد نابرابر شهید شدهاند. دسترسی به منابع حیاتی ازجمله آب و غذا و دارو و سوخت، قطع شده است. ۹۰درصد زیرساختهای حیاتی نظیر بیمارستانها تخریب شدهاند یا از کار افتادهاند و.... درکنارش میدانیم که بخش زیادی از سیاستمداران و دولتمردان و رسانههای جهان در برابر این ظلم سکوت کردهاند. او میگوید: ما با راه اندازی پویش «برای فلسطین قدم بردار» و رسانهای کردن آن، میخواهیم این سکوت شکسته شود و با تکیه بر قدرت رسانه و کنشگران اجتماعی، برای بیداری و آگاه سازی دیگران، تلاش میکنیم افراد مختلفی را جذب آن کنیم؛ در هر طیف سنی و با هر طبقه اجتماعی.
حسینی لابه لای حرف هایش توضیح میدهد: پیاده روی اربعین که حرکتی جهانی است، بهترین فرصت برای این بهره وری بود و ما از این وقت طلایی استفاده کردیم. درحال حاضر یک تیم رسانهای از بنیاد در عراق مستقر هستند که با زائران پیاده امسال درباره این حرکت صحبت میکنند، تشویقشان میکنند چهل گام برای حمایت از مظلومیت بردارند و بعد به هر شیوه هنری که دوست دارند، آن را منتشر کنند. افراد دیگر در سراسر ایران با تهیه فیلم، ویدیو، تصویر و عکس میتوانند این حرکت را ثبت کنند یا برای ما در بنیاد حرکت انسانی بفرستند تا در سایتی که ویژه مجموعه است، بارگذاری شود یا تولیدات خود را در فضاهای شخصی و مجازی با هشتگ #چهل_قدم_به_نیت_فلسطین منتشر کنند.
او میگوید: البته باید اعتراف کنم که خیلی امیدواریم در اربعین امسال، حرکتی متفاوتتر و قدرتمندتر رقم بخورد. این مناسبت، آن هم در کشور عراق، بهترین فرصت است تا همه زائرانی که برای مظلومیت امام حسین (ع) گام برمی دارند، چند قدم هم به این نیت بردارند و گرفتن عکس و تصویر را فراموش نکنند.
حسینی صحبتش را این طور ادامه میدهد: ما به این اجتماع بزرگ جهانی چشم دوختهایم، درحالی که چنین زیرساختی برای فلسطین و غزه وجود ندارد. حالا میلیونها نفر با زبانها و باورها و اعتقادات و ادیان مختلف کنار هم راه میروند، درحالی که انسانیت و عدالت و برابری، باور مشترک همه آن هاست. شاید نگاه شرکت کنندگان در پیاده روی متفاوت باشد، اما یک وجه بین همه ما انسانها مشترک است: اینکه دلمان برای هم نوع خودمان میتپد و میسوزد و از بی عدالتی در حق او به درد میآید. این پویش برای نجات انسانیت است و علاوه بر عراق، در دانمارک و ایران هم برگزار میشود. او میگوید: ما مقدمات، این پویش را مهیا کردیم و دست به دست هم میدهیم و جریان سازی میکنیم تا به همه دنیا نشان دهیم و اعلام کنیم که آخر بلندترین و سیاهترین تونل ها، امید و نور در انتظار است. پایان این روزهای سیاه و تاریک، روشن است. ما برای مظلومان همه دنیا صدایمان را صاف و بلند میکنیم که: زیر آسمان هیچ کشوری نباید بوی گلوله و باروت و رد خون باشد، دیگر هیچ بچهای نباید از روی موهای مادرش، او را شناسایی کند و هیچ پدری نباید خون را از چشمهای فرزندش پاک کند و دادش به آسمان برسد و بگوید «قربان مظلومیتت بابا!». این همه ظلم را کسی برنمی تابد. حالا وقت پیوستن به این پویش است، حتی با یک پلان کوچک و به اشتراک گذاری آن... از ایران تا اروپا.
جنون صهیونیست پایانی ندارد. غزه زیر بمباران در خون می غلتد. آمار شهدا و مصدومان از دست در رفته است و اگر این آتش خاموش نشود، اگر مقابل دشمن نایستیم، اگر پشتش را به خاک نمالیم، از غزه چیزی نخواهد ماند، آدم هایش یک به یک میروند، اما همه چیز در تاریخ خواهد ماند. بنیاد حرکت انسانی و همه متولیان این مجموعه، سکوت در برابر این جنایت را محکوم میکنند و اعتقاد دارند خاموش نشستن و دست روی دست گذاشتن، گناه است و اگر صدایمان را بلند نکنیم، تاریخ نام ما را به عنوان شاهدانی بی تفاوت در برابر کودک کشی و زن کشی صهیونیست ثبت خواهد کرد. آنها در تلاش هستند در مقیاسی کوچکتر از پیاده روی اربعین، جریان دیگری را رقم بزنند؛ این بار به نیت فلسطین؛ اینکه در یک بازه زمانی مشخص و در نقطهای معلوم، آدمها با همین شکوه به خاطر فلسطین قدم بردارند. جعفر شالچی، مدیر بنیاد، سکوت را همدستی با صهیونیست میداند، آن هم درحالی که همه ما قدرت ایستادن و مقابله با دشمن را داریم، فقط باید بخواهیم و اراده کنیم تا جریان پیاده روی ادامه پیدا کند. او میگوید: نمایندگان بنیاد در عراق با زائران حرف میزنند؛ هم درباره پویش و هم درباره اینکه پیاده روی بعد از این ایام هم ادامه داشته باشد به نیت مظلومان غزه. او تأکید میکند: تک تک ما میتوانیم پیام رسان این بنیاد باشیم و برای خلق حرکت دیگر ذهنها را آماده کنیم؛ این بار پیاده روی و قدم برداشتن به نشانه اعتراض به کودک کشی و نسل کشی یک رژیم ظالم. ساکت ماندن دربرابر مظلوم کشی، گریبان گیر خودمان خواهد شد؛ باید یاعلی بگوییم و به میدان بیاییم.